Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008

Γιατί ο Θεός το επέτρεψε αυτό;

... Αυτή είναι μια ερώτηση που οι περισσότεροι άνθρωποι, στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, δεν ρώτησαν, ακόμα κι όταν αντιμετώπιζαν τις μεγαλύτερες καταστροφές.

Στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, η ενστικτώδης ερώτηση δεν ήταν:
"Γιατί ένας φιλεύσπλαχνος Θεός να επιτρέψει αυτό;"
Αλλά η ερώτηση ήταν:
"Τι έχουμε κάνει σε έναν άγιο Θεό για να μας αξίζει αυτό;"

Με άλλα λόγια, οι παλαιότερες εποχές είχαν την ξεκάθαρη επίγνωση της δικής τους ενοχής και της αθωότητας του Θεού.

Η δική μας εποχή το αντιστρέφει αυτό: Εμείς είμαστε αθώοι, ο Θεός φταίει.

Αυτός μας οφείλει μια απολογία κι όχι εμείς σ' αυτόν. Ο συγγραφέας C.S. Lewis (σ.σ. έγραψε και τα "Χρονικά της Νάρνια") λέει ότι αυτή η αλλαγή προοπτικής είναι μια από τις σημαντικότερες, και πιο επικίνδυνες, θεολογικές μετατοπίσεις που έχουν συμβεί ποτέ.

....

Το βιβλίο της Βίβλου, Ιωβ, μας λέει πως το να υπομένει κανείς βάσανα είναι ένα μυστήριο, και δεν υπάρχει μια σαφής, στερεότυπη θεολογική εξήγηση που να μπορούμε να την επικαλούμαστε στη ζωή μας. Στην προς Ρωμαίους επιστολή κεφ. 8, εντούτοις, μας δίνεται η σαφέστερη απάντηση που θα μπορούσαμε να ελπίσουμε: ολόκληρη η δημιουργία είναι υποταγμένη στη φθορά, στενάζει και κραυγάζει από πόνο, και περιμένει ένα πράγμα, πως θα απελευθερωθεί απο την υποδούλωσή της στη φθορά και θα συμμετάσχει στην ελευθερία που θα απολαμβάνουν τα δοξασμένα παιδιά του Θεού.

Με άλλα λόγια, οι φυσικές καταστροφές και άλλα παρόμοια γεγονότα είναι ένα υποπροϊόν ενός πεσμένου κόσμου. Αυτό που επιτυγχάνουν όμως είναι να μεγαλώνουν την προσμονή μας για εκείνη την ημέρα που ο Θεός θεραπεύει αυτό που σήμερα είναι φθαρμένο. Στο μεταξύ, στην προς Ρωμαίους επιστολή κεφ. 8, μας λέει πως μπορούμε να αναπαυθούμε στη βέβαια γνώση πως "τίποτε στη δημιουργία" δε μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού. Και θα σημειώσω τα λόγια του αποστόλου Παύλου όταν και ο ίδιος συντετριμμένος από τη θλίψη γράφει: "...έτσι δεν ελπίζαμε πια στις δικές μας δυνάμεις, παρά μόνο στη βοήθεια του Θεού, που ανασταίνει τους νεκρούς" (Β Κορ. 1:9)

Υπάρχουν μεγάλα πλήγματα και θλίψεις στη ζωή του ανθρώπου, αλλά ενώπιον αυτών ο Θεός έχει ένα μεγάλο μάθημα να μας διδάξει:

Ελάτε σε μένα.
Κοιτάξτε σε μένα.
Στηριχθείτε σε μένα.

Ο Θεός δε παρέχει πάντα μια υπερφυσική θεραπεία ή μια διέξοδο από το βάσανο. Αλλά είναι πάντα έτοιμος να παρέχει τη θεία παρουσία του στη μέση του προβήματος.

Mark Buchanan
Ποιμένας & συγγραφέας


Δεν υπάρχουν σχόλια: