Η δίκαια κρίση του Θεού θα ισχύσει για κάθε ένα από εμάς, όταν έρθει η καθορισμένη ώρα. Γι αυτό θα πρέπει να ήμαστε όλοι ενημερωμένοι για το τι περιμένει αυτούς που απορρίπτουν την αγάπη του Θεού και την πρόσκλησή Του σε μετάνοια.
Αυτή είναι η αλήθεια, είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε τη δεχόμαστε είτε όχι.
Παραθέτω λοιπόν παρακάτω, ένα σύντομο κείμενο του Jack Hayford για την κόλαση.
Οι μεταφράσεις της Βίβλου NKJV και η KJV χρησιμοποιούν τη λέξη κόλαση για να μεταφράσουν τις λέξεις שאול (She‘ol) και άδης, από την Παλαιά και από τη Καινή Διαθήκη, αντίστοιχα, ως αναφορά στην κατοικία των νεκρών.
Η κόλαση ως τόπος τιμωρίας μεταφράζεται ως Γέεννα, που είναι η ελληνική μεταφορά της εβραϊκή λέξης που σημαίνει "η κοιλάδα Εννόμ" - μια κοιλάδα νότια της Ιερουσαλήμ. Σε αυτή την κοιλάδα οι Χαναναίοι λάτρευαν τον Βάαλ και το θεό της φωτιάς Μολόχ, θυσιάζοντας τα παιδιά τους σε μια φωτιά που έκαιγε συνεχώς. Ακόμη και ο Αχαζ και ο Μανασση, βασιλείς του Ιούδα, ήταν ένοχοι για τη τρομερή αυτή, ειδωλολατρική πρακτική (Β Χρ. 28:3, 33:6) (2 Chr. 28:3, 33:6).
Ο προφήτης Ιερεμίας προέβλεψε ότι ο Θεός θα φέρει τέτοια καταστροφή κατά της Ιερουσαλήμ που η εν λόγω κοιλάδα θα γίνει γνωστή ως "Φαράγγι της Σφαγής" (Ιερ. 7:31-34, 19:2, 6) (Jer. 7:31-34, 19:2, 6).
Κατά τη θρησκευτική του μεταρρύθμιση, ο βασιλιάς Ιωσίας έβαλε ένα τέλος σε αυτή τη λατρεία. Κατέστρεψε την κοιλάδα, ώστε να καταστεί ακατάλληλη ακόμα και για την ειδωλολατρική λατρεία (Β Βασ. 23:10) (2 Kin. 23:10).
Στην εποχή του Ιησού, την κοιλάδα Εννόμ την χρησιμοποιούσαν ως χωματερή της Ιερουσαλήμ. Σε αυτή ρίχνονταν όλες οι βρωμιές και τα σκουπίδια της πόλης, συμπεριλαμβανομένων των πτωμάτων των ζώων και των εκτελεσμένων εγκληματιών. Για να καταστραφούν όλα αυτά, φωτιές έκαιγαν συνεχώς. Η βρωμιά ήταν γεμάτη με σκουλήκια. Όταν ο άνεμος φυσούσε από αυτή την κατεύθυνση προς την πόλη, η απαίσια μυρουδιά ήταν αρκετά έντονη. Το βράδυ άγρια σκυλιά ούρλιαζαν και έτριζαν τα δόντια τους καθώς πολεμούσαν για τα σκουπίδια.
Ο Ιησούς χρησιμοποίησε αυτό το απαίσιο σκηνικό ως σύμβολο της κόλασης. Αυτό που είπε, είναι: "Θέλετε να μάθετε πως μοιάζει η κόλαση; Κοιτάξτε την κοιλάδα της Γέενα."
Έτσι η κόλαση μπορεί να περιγραφεί ως η "κοσμική χωματερή" του Θεού. Ότι αρνείται τον ουρανό θα απορριφθεί στην κόλαση.
Η λέξη Γέενα παρουσιάζεται δώδεκα φορές στην Καινή Διαθήκη. Κάθε φορά μεταφράζεται ως "κόλαση". Με εξαίρεση το εδάφιο στην επιστολή του Ιακώβου 3:6 (James 3:6), χρησιμοποιείται μόνο από Ιησού (Ματθ. 5:22, 5:29-30, 10:28, 23:15, 33, Μάρκο 9:43 , 9:45, 9:47, Λουκά 12:5), (Matt. 5:22, 5:29-30, 10:28, 23:15, 23:33, Mark 9:43 , 9:45, 9:47, Luke 12:5).
Στο κατά Ματθαίον 5:22, 18:9 (Matt. 5:22, 18:9), και στο Μάρκο 9:47 (Mark 9:47), χρησιμοποιείται με τη "φωτιά" ως "κόλαση φωτιάς."
Έτσι, η λέξη κόλαση (Γέενα) ως τόπος τιμωρίας χρησιμοποιείται στην Καινή Διαθήκη από Αυτόν που είναι η έκφραση της άπειρης αγάπης.
Στο Μάρκο 9:46, 9:48 (Mark 9:46, 9:48), η κόλαση περιγράφεται ως ένα μέρος όπου "το σκουλήκι που θα τους τρώει δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει ποτέ."
Επανειλημμένα ο Ιησούς μίλησε για το σκοτάδι εκεί έξω και για ένα καμίνι φωτιάς, όπου θα υπάρχουν θρήνος, κλάμα, και τρίξιμο των δοντιών (Ματθ. 8:12, 13:42, 13:50, 22:13, 24:51, 25:30, Λουκά 13:28) (Matt. 8:12, 13:42, 13:50, 22:13, 24:51, 25:30, Luke 13:28). Προφανώς αυτή η εικόνα έχει ληφθεί από την κοιλάδα της Γέενα.
Το Βιβλίο της Αποκάλυψης περιγράφει την κόλαση ως "μια λίμνη της φωτιάς που καίει με θειάφι" (Αποκ. 19:20, 20:10, 20:14-15, 21:8) (Rev. 19:20, 20:10, 20:14-15, 21:8). Στη κόλαση θα απορριφθούν το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης (Αποκ. 19:20) (Rev. 19:20). Στο τέλος της εποχής ο ίδιος ο διάβολος θα ριχτεί σε αυτήν, μαζί με το θάνατο και τον Άδη και όλους αυτούς τα ονόματα των οποίων δεν είναι στο βιβλίο της ζωής. "Εκεί θα βασανίζονται μέρα και νύχτα για πάντα" (Αποκ. 20:10) (Rev. 20:10).
Λόγω της συμβολικής φύσης της γλώσσας, κάποιοι αμφισβητούν αν η κόλαση αποτελείται από πραγματική φωτιά. Αυτή η συλλογιστική δε θα πρέπει να καθησυχάζει τους χαμένους. Η πραγματικότητα είναι πολύ μεγαλύτερη από το συμβολισμό. Η Βίβλος εξαντλεί την ανθρώπινη γλώσσα στην περιγραφή του παραδείσου και της κόλασης.
Ο παράδεισος είναι πιο ένδοξος, και η κόλαση πιο τρομερή, από ό, τι η ανθρώπινη γλώσσα μπορεί να εκφράσει.
Hayford, J. W.
Η κόλαση ως τόπος τιμωρίας μεταφράζεται ως Γέεννα, που είναι η ελληνική μεταφορά της εβραϊκή λέξης που σημαίνει "η κοιλάδα Εννόμ" - μια κοιλάδα νότια της Ιερουσαλήμ. Σε αυτή την κοιλάδα οι Χαναναίοι λάτρευαν τον Βάαλ και το θεό της φωτιάς Μολόχ, θυσιάζοντας τα παιδιά τους σε μια φωτιά που έκαιγε συνεχώς. Ακόμη και ο Αχαζ και ο Μανασση, βασιλείς του Ιούδα, ήταν ένοχοι για τη τρομερή αυτή, ειδωλολατρική πρακτική (Β Χρ. 28:3, 33:6) (2 Chr. 28:3, 33:6).
Ο προφήτης Ιερεμίας προέβλεψε ότι ο Θεός θα φέρει τέτοια καταστροφή κατά της Ιερουσαλήμ που η εν λόγω κοιλάδα θα γίνει γνωστή ως "Φαράγγι της Σφαγής" (Ιερ. 7:31-34, 19:2, 6) (Jer. 7:31-34, 19:2, 6).
Κατά τη θρησκευτική του μεταρρύθμιση, ο βασιλιάς Ιωσίας έβαλε ένα τέλος σε αυτή τη λατρεία. Κατέστρεψε την κοιλάδα, ώστε να καταστεί ακατάλληλη ακόμα και για την ειδωλολατρική λατρεία (Β Βασ. 23:10) (2 Kin. 23:10).
Στην εποχή του Ιησού, την κοιλάδα Εννόμ την χρησιμοποιούσαν ως χωματερή της Ιερουσαλήμ. Σε αυτή ρίχνονταν όλες οι βρωμιές και τα σκουπίδια της πόλης, συμπεριλαμβανομένων των πτωμάτων των ζώων και των εκτελεσμένων εγκληματιών. Για να καταστραφούν όλα αυτά, φωτιές έκαιγαν συνεχώς. Η βρωμιά ήταν γεμάτη με σκουλήκια. Όταν ο άνεμος φυσούσε από αυτή την κατεύθυνση προς την πόλη, η απαίσια μυρουδιά ήταν αρκετά έντονη. Το βράδυ άγρια σκυλιά ούρλιαζαν και έτριζαν τα δόντια τους καθώς πολεμούσαν για τα σκουπίδια.
Ο Ιησούς χρησιμοποίησε αυτό το απαίσιο σκηνικό ως σύμβολο της κόλασης. Αυτό που είπε, είναι: "Θέλετε να μάθετε πως μοιάζει η κόλαση; Κοιτάξτε την κοιλάδα της Γέενα."
Έτσι η κόλαση μπορεί να περιγραφεί ως η "κοσμική χωματερή" του Θεού. Ότι αρνείται τον ουρανό θα απορριφθεί στην κόλαση.
Η λέξη Γέενα παρουσιάζεται δώδεκα φορές στην Καινή Διαθήκη. Κάθε φορά μεταφράζεται ως "κόλαση". Με εξαίρεση το εδάφιο στην επιστολή του Ιακώβου 3:6 (James 3:6), χρησιμοποιείται μόνο από Ιησού (Ματθ. 5:22, 5:29-30, 10:28, 23:15, 33, Μάρκο 9:43 , 9:45, 9:47, Λουκά 12:5), (Matt. 5:22, 5:29-30, 10:28, 23:15, 23:33, Mark 9:43 , 9:45, 9:47, Luke 12:5).
Στο κατά Ματθαίον 5:22, 18:9 (Matt. 5:22, 18:9), και στο Μάρκο 9:47 (Mark 9:47), χρησιμοποιείται με τη "φωτιά" ως "κόλαση φωτιάς."
Έτσι, η λέξη κόλαση (Γέενα) ως τόπος τιμωρίας χρησιμοποιείται στην Καινή Διαθήκη από Αυτόν που είναι η έκφραση της άπειρης αγάπης.
Στο Μάρκο 9:46, 9:48 (Mark 9:46, 9:48), η κόλαση περιγράφεται ως ένα μέρος όπου "το σκουλήκι που θα τους τρώει δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει ποτέ."
Επανειλημμένα ο Ιησούς μίλησε για το σκοτάδι εκεί έξω και για ένα καμίνι φωτιάς, όπου θα υπάρχουν θρήνος, κλάμα, και τρίξιμο των δοντιών (Ματθ. 8:12, 13:42, 13:50, 22:13, 24:51, 25:30, Λουκά 13:28) (Matt. 8:12, 13:42, 13:50, 22:13, 24:51, 25:30, Luke 13:28). Προφανώς αυτή η εικόνα έχει ληφθεί από την κοιλάδα της Γέενα.
Το Βιβλίο της Αποκάλυψης περιγράφει την κόλαση ως "μια λίμνη της φωτιάς που καίει με θειάφι" (Αποκ. 19:20, 20:10, 20:14-15, 21:8) (Rev. 19:20, 20:10, 20:14-15, 21:8). Στη κόλαση θα απορριφθούν το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης (Αποκ. 19:20) (Rev. 19:20). Στο τέλος της εποχής ο ίδιος ο διάβολος θα ριχτεί σε αυτήν, μαζί με το θάνατο και τον Άδη και όλους αυτούς τα ονόματα των οποίων δεν είναι στο βιβλίο της ζωής. "Εκεί θα βασανίζονται μέρα και νύχτα για πάντα" (Αποκ. 20:10) (Rev. 20:10).
Λόγω της συμβολικής φύσης της γλώσσας, κάποιοι αμφισβητούν αν η κόλαση αποτελείται από πραγματική φωτιά. Αυτή η συλλογιστική δε θα πρέπει να καθησυχάζει τους χαμένους. Η πραγματικότητα είναι πολύ μεγαλύτερη από το συμβολισμό. Η Βίβλος εξαντλεί την ανθρώπινη γλώσσα στην περιγραφή του παραδείσου και της κόλασης.
Ο παράδεισος είναι πιο ένδοξος, και η κόλαση πιο τρομερή, από ό, τι η ανθρώπινη γλώσσα μπορεί να εκφράσει.
Hayford, J. W.
Αναρτήσεις
1 σχόλιο:
Now all became clear, many thanks for an explanation.
Δημοσίευση σχολίου