Ο Εduart έδωσε συνέντευξη στο ένθετο «Ε» της Ελευθεροτυπίας στις 26/11/2006. Η ζωή του έγινε ταινία, που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, από τη σκηνοθέτιδα Αγγελική Αντωνίου.
Ο Εντουαρτ, ένας νεαρός από την Αλβανία που μόλις είχε έρθει στην Ελλάδα, δεν αργεί να συνεργαστεί με την Αλβανική μαφία στην ελληνική πρωτεύουσα. Μετά από πολλές μικροπαρανομίες, κάποτε, έρχεται και το μοιραίο. Κάτω από την επήρεια των ναρκωτικών ουσιών, μπαίνει στο σπίτι ενός εργένη, σχεδόν στο κέντρο της Αθήνας. Παλεύει μαζί του, με σκοπό τα χρήματα που είναι πεπεισμένος πως έχει. Ο άτυχος οικοδεσπότης, σε ένα από τα χτυπήματα του «καλεσμένου» του, πέφτει στο πάτωμα και τότε, ο Εντουαρτ, ανακαλύπτει ένα μαχαίρι του ψωμιού στο τραπέζι και χωρίς δεύτερη σκέψη, το καρφώνει στο λαιμό του θύματος του. Η αστυνομία, δεν μπορεί να εξιχνιάσει το έγκλημα αλλά, σε ένα μπλόκο ρουτίνας, τον βρίσκει χωρίς χαρτιά και τον στέλνει πίσω στην Αλβανία. Εκεί, δεν αργεί να δράσει ξανά και γρήγορα συλλαμβάνεται και δικάζεται ως υπαίτιος ξυλοδαρμού.
Μένει δεκαοκτώ μήνες στη φυλακή όπου γνωρίζει τον Ιησού Χριστό. Η σχέση τους αυτή αλλάζει ριζικά και θεαματικά τη ζωή του.
Το 1997 και μετά τα γεγονότα στην Αλβανία του Μπερίσα, αποφασίζει να παραδοθεί στις Ελληνικές αρχές, για να δικαστεί για το έγκλημα που είχε διαπράξει. Παραδίδεται στο αστυνομικό τμήμα της πόλης του αλλά, ενώ του λένε ότι θα τον ειδοποιήσουν, αυτό δεν συμβαίνει, ούτε μετά από δύο οχλήσεις του Εντουαρτ. Τότε, περνά ξανά παράνομα τα σύνορα της Ελλάδος και προσποιούμενος ότι περιμένει κάποιον δικό του, μπαίνει στο συνοριακό φυλάκιο της Κρυσταλλοπηγής όπου και παραδίδεται. Σήμερα, εκτίει τη ποινή των 14 ετών που του επιβλήθηκε από τα Ελληνικά δικαστήρια, ως ανταπόδοση της μεταμέλειας του. Τον επόμενο χρόνο, έχοντας εκτίσει το 1/3 της ποινής του, θα ξαναβγεί έξω, ελεύθερος πλέον.
Μένει δεκαοκτώ μήνες στη φυλακή όπου γνωρίζει τον Ιησού Χριστό. Η σχέση τους αυτή αλλάζει ριζικά και θεαματικά τη ζωή του.
Το 1997 και μετά τα γεγονότα στην Αλβανία του Μπερίσα, αποφασίζει να παραδοθεί στις Ελληνικές αρχές, για να δικαστεί για το έγκλημα που είχε διαπράξει. Παραδίδεται στο αστυνομικό τμήμα της πόλης του αλλά, ενώ του λένε ότι θα τον ειδοποιήσουν, αυτό δεν συμβαίνει, ούτε μετά από δύο οχλήσεις του Εντουαρτ. Τότε, περνά ξανά παράνομα τα σύνορα της Ελλάδος και προσποιούμενος ότι περιμένει κάποιον δικό του, μπαίνει στο συνοριακό φυλάκιο της Κρυσταλλοπηγής όπου και παραδίδεται. Σήμερα, εκτίει τη ποινή των 14 ετών που του επιβλήθηκε από τα Ελληνικά δικαστήρια, ως ανταπόδοση της μεταμέλειας του. Τον επόμενο χρόνο, έχοντας εκτίσει το 1/3 της ποινής του, θα ξαναβγεί έξω, ελεύθερος πλέον.
Γνωρίζω περιπτώσεις ανθρώπων που παρανόμησαν και προσπαθούν με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, να αποφύγουν την φυλακή. Προσλαμβάνουν τους καλύτερους (ακριβότερους) δικηγόρους, χρησιμοποιούν κάθε είδους "παραθυράκι" που τους προσφέρει η νομοθεσία, "πλησιάζουν" δικαστικούς λειτουργούς... Και όλα αυτά για να μην μπουν φυλακή.
Για να μείνουν ελεύθεροι.
Μα δεν είναι ελεύθεροι.
Γιατί η ελευθερία στην προσωπική ζωή του καθενός μας, δεν έχει σχέση με τις εξωτερικές περιστάσεις. Μπορεί κάποιος να ζει μέσα στη φυλακή και να είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος και μπορεί κάποιος να ζει έξω από τη φυλακή και να είναι δέσμιος.
Για να μείνουν ελεύθεροι.
Μα δεν είναι ελεύθεροι.
Γιατί η ελευθερία στην προσωπική ζωή του καθενός μας, δεν έχει σχέση με τις εξωτερικές περιστάσεις. Μπορεί κάποιος να ζει μέσα στη φυλακή και να είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος και μπορεί κάποιος να ζει έξω από τη φυλακή και να είναι δέσμιος.
Ο Εduart μπορεί σήμερα να ζει στη φυλακή αλλά είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος.
Και μια ιστορία από την Βίβλο:
"Μαζί με τον Ιησού πήγαιναν να σταυρώσουν και άλλους δύο, κακούργους. Όταν έφτασαν στο μέρος που ονομαζόταν "Κρανίο", σταύρωσαν εκεί τον Ιησού και τους κακούργους, τον ένα στα δεξιά του και τον άλλο στα αριστερά...
Ένας από τους κακούργους που ήταν κρεμασμένος στο σταυρό τον βλασφημούσε και του έλεγε:
"Αν εσύ είσαι ο Μεσσίας, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς".
Ο άλλος στράφηκε σ' αυτόν, τον επιτίμησε και του είπε:
"Ούτε το Θεό δε φοβάσαι εσύ; Δεν είσαι όπως κι εκείνος καταδικασμένος; Εμείς βέβαια δίκαια, γιατί τιμωρούμαστε γι' αυτά που κάναμε, αυτός όμως δεν έκανε κανένα κακό".
Και στον Ιησού έλεγε:
"Θυμήσου με, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου".
Ο Ιησούς του απάντησε:
"Σε βεβαιώνω πως σήμερα κιόλας θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο"."
Απόσπασμα από το κατά Λουκά ευαγγέλιο κεφάλαιο 23.
Ήταν ένας εγκληματίας, οι άνθρωποι δίκαια τον τιμώρησαν.
Ο Ιησούς όμως, αφού πλήρωσε ο ίδιος για τις αμαρτίες του εγκληματία, είχε το δικαίωμα να τον συγχωρήσει.
Και το έκανε.
Γι αυτόν, για μένα, για όλους μας.
Ευχαριστώ...
Αναρτήσεις
